Zwykle producenci urządzeń zamawiając, oprogramowanie do doboru central klimatyzacyjnych stosują dwa podejścia – w zasadzie wykluczające się – podejścia. Różnią się one zarówno możliwościami wybieranych wariantów projektowanego urządzenia klimatyzacyjnego, jak i łatwością obsługi. W niniejszym artykule omówię oba podejścia do tworzenia programów doboru central klimatyzacyjnych: uproszczony dobór central standardowych oraz dobór szczegółowy .
 |
 |
Oprogramowanie do doboru central klimatyzacyjnych – dobór szczegółowy
W podejściu tym użytkownik programu doboru może zaprojektować praktycznie dowolną centralę w ramach ograniczeń narzuconych przez typoszereg. Projektant sam decyduje o wyborze poszczególnych elementów do obróbki powietrza oraz ich wzajemnym położeniu. Podzespoły z których zbudowana jest centrala klimatyzacyjna (nagrzewnice, chłodnice, wentylatory, wymienniki do odzysku ciepła) wybierane są z obszernych list lub wpisywane ręcznie na podstawie doborów wykonanych w zewnętrznych programach doboru. Użytkownik ma możliwość (z pewnymi ograniczeniami) definiowania gabarytów urządzenia oraz określania niektórych parametrów obudowy (rozmieszczenie drzwi, słupków, nietypowe umieszczenie wlotów i wylotów powietrza itp.). Wyniki obliczeń wraz ze zwymiarowanym rysunkiem centrali pokazywane są w formie wydruku.
Oprogramowanie do doboru central klimatyzacyjnych – budowanie zestawu z elementów w podejściu szczegółowym na podstawie programu doboru firmy Dan-Poltherm
Oprogramowanie do doboru central klimatyzacyjnych – dobór uproszczony
Drugie, uproszczone podejście wymaga od projektanta klimatyzacji jedynie określenia podstawowych parametrów centrali (natężenia przepływu powietrza, ciśnienia dyspozycyjne, wymagana temperatura na wlocie nawiewu, obliczeniowe temperatury i wilgotności na wlocie nawiewu i wywiewu, parametry dostępnych czynników grzewczych i chłodniczych) oraz elementów składowych centrali, konfiguracji wlotów i wylotów i strony wykonania (serwisowej). Na podstawie wpisanych danych program proponuje użytkownikowi kilka typowych konfiguracji central spełniających podane wymagania. Wynikiem działania programu, podobnie jak w poprzednim przypadku, jest szczegółowe zestawienie danych technicznych wraz z rysunkiem centrali.
Oprogramowanie do doboru central klimatyzacyjnych – wybór zestawu spełniającego założone wymagania z listy sugerowanych zestawów, na podstawie programu doboru firmy Sigmawent
Wnioski
Rezultatem działania obu programów mogą być identyczne wydruki zawierające dane techniczne i rysunek centrali. Tak więc osoba, do której trafi taki wydruk nie jest w stanie określić, czy powstał on w wersji uproszczonej programu czy szczegółowej. Różnice są widoczne jedynie po stronie osoby obsługującej program. Porównanie omawianych rodzajów oprogramowania do doboru central klimatyzacyjnych przedstawiono w poniższej tabeli.
| Podejście szczegółowe | Podejście uproszczone | |
| Obsługa programu | Trudna | Łatwa |
| Czas tworzenia projektu centrali klimatyzacyjnej | Długi | Krótki |
| Wymagane doświadczenie użytkownika | Duże | Niewielkie |
| Wymagana znajomość typoszeregu urządzeń | Tak | Nie |
| Możliwość projektowania nietypowych urządzeń | Tak | Nie |
| Możliwość definiowania nietypowych parametrów pracy | Tak | Nie |
| Kontrola programu nad parametrami centrali i jej podzespołów | Ograniczona | Pełna |
| Możliwość integracji z systemami CRM/ERP/MRP | Tak | Tak |
| Graficzny interfejs budowania centrali | Tak | Nie |
| Wybór komponentów | Z bazy danych lub wpisane ręcznie | Według algorytmu ustalonego w programie |
| Możliwość ręcznego definiowania parametrów komponentów | Tak | Tak |
| Dobór wymienników | W punkcie pracy | Zwykle lekko przewymiarowane |
| Generowanie rysunku centrali | Tak | Tak |
| Generowanie wyceny | Tylko, gdy korzystamy z komponentów znajdujących się w bazie programu | Tak |
| Generowanie projektu automatyki sterującej | W ograniczonym zakresie | Tak |
Jak widzimy, każde z przedstawionych podejść do projektowania ma swoje wady i zalety. Program w wersji szczegółowej daje bardzo duże możliwości projektowe. Użytkownik może tutaj dowolnie rozmieszczać elementy składowe centrali oraz definiować ich parametry. Możliwy jest tutaj ręczny dobór wymienników ciepła czy wentylatorów pozwalający na osiągnięcie zadanego punktu pracy. Niestety projektant musi tutaj bardzo dobrze znać specyfikę danego typoszeregu urządzeń, gdyż wprowadzane dane są jedynie kontrolowane w stopniu podstawowym.
Program w wersji uproszczonej jest głównie używany przez producentów, których oferta jest mocno ustandaryzowana. Dzięki doborowi central zbudowanych ze standardowych komponentów, mogą oni obniżyć koszty materiałowe oraz skrócić czas produkcji. Uproszczone podejście do projektowania zapewnia również większą powtarzalność dobieranych urządzeń, gdyż dla tych samych parametrów oprogramowanie do doboru central klimatyzacyjnych zaproponuje zawsze to samo rozwiązanie. Dodatkową zaletą podejścia uproszczonego jest łatwość obsługi programu. Dlatego w tej formie wykonuje się tzw. „programy doboru dla projektantów” lub programy dla doradców techniczno-handlowych, którzy w krótkim czasie muszą wykonywać wiele projektów central klimatyzacyjnych.
